گفتا ز که نالیم که از ماست که برماست!

هربار که خیلی غم زده می شم، فضای اینجا بیشتر از هرچیزی آرومم میکنه. الان یه سر زدم به وبلاگ دانشجویی ورودی های 90. چقدر خجالت زده شدم از هر آنچه که پست کرده بودم. جووون بودن یه مزیت داره، آدم دل و جرات شیر داره.

سوال های پژوهش انتهای فصل دوم!

من دیگه اون دختر 20 ساله نیستم!

تا حالا از خودت پرسیدی این اوم آدمیه که من می خواستم؟